Miłość jest jak ogień. Nie można ukryć go pod próg, albowiem dym wydobywa się, on zdradzi; nie można ukryć go w sercu, albowiem płomień wydobywa się i wydaje go na jaw.
Przyroda jest wielkim ćwiczytelem serc, ona wyciska łzy, ale nie pozostawia żalu; jamy wykopane przez cierpienie zasypuje i pokrywa kwiatami.
Praca jest największym dobrodziejstwem, co jest na świecie, jest czymś w rodzaju zdrowia ducha, zabezpiecza nas przed nudą, złą myślą, jest to najpiękniejsze zająć dla człowieka.
Najgorsza prawda jest zwykle lepsza niż najładniejsze kłamstwo. Nie ma złego, które by na dobre nie wyszło. Prędzej czy później, ale prawda zawsze wychodzi na jaw.
Czymże jest człowiek bez Natury? Niczym! Ona jest wszystkim. To matka, która go kocha, to jest mistrz, który kształtuje go i karmi go.
Nie ma na świecie tak mocnej potęgi, jak wola człowieka, który wie, co chce i idzie za tym niezłomnie, mimo wszystko.
Życie jest walką, ale na jasność ducha wpływa, jak ta walka jest wysnuta: czy paszczą smoka, czy wiankiem laurowym.
Praca nie jest ciężarem i karą, lecz darem. Jest źródłem zdrowia, radości, życia, jest odzwierciedleniem naszej godności
Praca nie jest karą człowieka. Praca jest powszechnym prawem natury, bez którego i życia nie może być, bo i życie jest ciągłą pracą.
Każdy człowiek zna prawo swojej ziemi i swojej woli, ale nie zna prawa Bożego, bo się nie zastanawia, ani też nie myśli, ile nieskończoności w każdym z nas.
Fałsz zawsze jest mały, jednak wartość prawdy jest niewymieralna. Ktoś, kto żyje prawdą, zawsze będzie wolny, nawet jeśli świat próbuje go uwięzić.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz iść naprzód.