Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Żyć znaczy cierpieć i płakać.
Często starzec pochylony wiekiem nie ma innego dowodu na to, że żył tak długo, jak tylko liczbę przeżytych lat.
Życie to nie problemy, które mają być rozwiązane, ale rzeczywistość, którą należy doświadczyć.
Życie to sztuka, której nikt do końca nie umie. To ciągłe dążenie do szczęścia, miłości i zrozumienia. To podziwianie wschodów słońca, a w nocy śpiew gwiazd. To umiejscowienie siebie w szalonym tańcu rzeczywistości.
Życie ludzkie to jakby olbrzymie zawody sportowe, których jesteśmy zarówno uczestnikami, jak i widzami.
Spotkanie z pisarzem zazwyczaj przynosi rozczarowanie-rzekł.
Człowiek, który popełnia błąd i nie koryguje go, popełnia drugi, jeszcze większy. Czy zatem nie jest szalonym, uważać, że można prowadzić takie samo życie i oczekiwać różnych wyników?
Kiedy staram się świadomie zapamiętać jakąś chwilę, nigdy się to nie udaje.
Hej! Właśnie wbiłam Ci nóż w plecy, a teraz pozwól że go przekręcę.
