Nie ma większej przykrości, jak zostać powieszonym niepostrzeżenie.
Żyj dziś, bo wczoraj nie wróci, a jutro może nie nadejść.
Jestem zmęczony, szefie. Zmęczony
wędrówką, samotnie jak jaskółka w deszczu.
Zmęczony tym, że nigdy nie miałem przyjaciela,
żeby powiedział mi skąd, gdzie i dlaczego idziemy.
Głównie zmęczony tym, jacy ludzie są dla siebie.
Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i
słyszę... Codziennie... Za dużo tego. To tak, jakbym
miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas.
Oboje zawsze wyczuwamy fałsz, zdradę drugiego, jak byśmy byli jednością.
Za każdym razem, kiedy spotykamy kogoś nowego, otwiera on przed nami nowe drzwi.
Śmieszność hańbi bardziej niż hańba.
Gapimy się w telefony zamiast w oczy albo gwiazdy. Siedzimy w kieszeniach innych zamiast siedzieć za rękę z bliskimi. Zaglądamy w czyjeś życia zamiast w głąb siebie. Za dużo narzekamy, obgadujemy za mało słuchamy, współczujemy. Wolimy drwić, wyśmiewać zamiast pomagać, pocieszać. Podstawiamy nogę zamiast wyciągać rękę. A później się dziwimy, że ten świat jest taki zły, tyle że ten świat to... My. (Elżbieta Bancerz - Dusza zaklęta w słowa)
Przeszłość - jest to dziś, tylko cokolwiek dalej.
Dobry widok na dobre życie, co nie ?
Łatwiej prosić
o wybaczenie niż o pozwolenie.
