To jest niedorzeczne, mówić, że przyjaźń jest mniej ważna od miłości. To braci jednej krwi. Przyjaźń to miłość bez skrzydeł.
Przyjaźń to jedna dusza zamieszkująca dwa ciała, to jedne serce bijące w dwóch piersiach.
Nie ma niczego lepszego niż prawdziwy przyjaciel – za wyjątkiem przyjaciela z czekoladą. Wielka jest prawda, że przyjaciela poznaje się w biedzie, w każdym razie jakiś tam udział ma w mojej biedzie.
Przyjaźń jest czymś kruchym i delikatnym niczym porcelana,
jakże przecież cenna. Nie zawsze
przebiega bez starć, drobnych potyczek czy słownych przepychanek. Najważniejsze jednak, by się w tym wszystkim nie zagubić i mimo nieporozumień trwać w tym
pięknym związku.
Przyjaciele ze szczęściem idą.
Nie ten przyjaciel, kto współczuje, a ten kto pomaga.
Chodź z nami, przyjacielu...
Prawdziwy przyjaciel to ten, kto wchodzi, gdy reszta świata wychodzi.
Nie jest ważne, gdzie jesteś, ale kto jest przy Tobie: niezależnie od tego, gdzie jesteś, jeśli jesteś blisko przyjaciela, czujesz się jak w domu.
Religia Chrystusa żąda podwalin społecznych: pokoju i międzynarodowej przyjaźni.
