Nie ma lepszego przyjaciela, ani większego skarbu od pewnego i zrozumienia brzemiennego serca, które wszelkie nasze troski, wszystkie nasze przyjemności i bóle przyjmuje, które swoje radości i smutki dzieli z nami, niezależnie od odległości i dni.
Nie oczekuj zbyt wiele od szczęścia, ponieważ nawet w najszczęśliwszych momentach, czyjeś serce może łamać się cicho, w samotności.
To, co jest zbyt głupie, by mówić o tym, można zaśpiewać. To jest prawda. Ale jeśli prawda jest zbyt krzykliwa, można o niej szeptać.
Daremnie walczyłem ze sobą.
Nie poradzę, nie zdławię mego uczucia. Pozwól mi, pani, wyznać, jak gorąco cię wielbię i kocham.
Gdzie kończy się
rozwaga, a zaczyna chciwość?
Daremnie walczyłem ze sobą.
Nie poradzę, nie zdławię mego uczucia. Pozwól mi, pani, wyznać, jak gorąco cię wielbię i kocham.
(...) najczęściej ludzie się mylą co
do stanu własnych uczuć.
Każdy dzień przynosi potwierdzenie ludzkiej niestałości.
Wszystko ma znaczenie, kiedy budzi się miłość.
Mężczyzna w potrzebie nie ma czasu na zachowanie pozorów.
Ciekawe, kto pierwszy odkrył, że poezja tak skutecznie studzi miłosne zapały!
Okazywać swoją uczoność to okazywać nieumiejętność schlebiania cudzej próżności.