Musisz być zmianą, którą chcesz zobaczyć w świecie. Żyć, jakbyś była jedyną osobą, która mogła zrobić różnicę. To przecież prawda. Jesteś jedyną osobą, która może zrobić różnicę. Ale to nie jest łatwe.
Najważniejsze jest, abyś zawsze był sobą. Nie próbuj zmieniać swojego „ja” dla innych. Jeżeli ktoś Cię nie akceptuje, wtedy po prostu nie jest dla Ciebie.
Nie można się bać, że ktoś Cię nie zrozumie. Ważne, że jesteś prawdziwy wobec siebie. To właściwe, żeby zachować własny styl, nawet jeśli inni Cię nie zrozumieją.
Nie ma gorszej niewoli niż ta, której człowiek nie jest świadomy. Wolność to świadomość wyboru i prawo do podjęcia decyzji. Przede wszystkim wolność to prawo do bycia sobą.
Nie wolno nikogo pozbawiać wolności pod pretekstem, że mu kogoś lub coś podpowiada; jej nietykalność stanowi istotę naszego bytu. Dopuszczaj do siebie tylko to, co harmonizuje z Twoją istotą.
Zawsze bądź sobą, powiedz to, co myślisz, i nie zależy ci na tym, co inni pomyślą. Ci, którzy mają znaczenie, nie zwracają uwagi na takie rzeczy, a ci, którzy zwracają uwagę, nie mają znaczenia.
Życie to ciągłe odkrywanie, że jesteśmy bardziej niż sami sobie mówimy, że potrafimy więcej niż myślimy. Nie zamykajmy się na nowe doświadczenia, one rozbudzają naszą kreatywność, dają nam siłę do działania i inspirują nas do bycia sobą.
Nie musisz być geniuszem, ani milionerem, ani mieć specjalnych szczególnych talentów. Potrzebujesz tylko perspektywy, dystansu do siebie i dość odwagi, aby być sobą.
Komu za bardzo zależy na rozumieniu tego, co inni o nim mówią, ten jest zawsze niepewny swoistego sposobu bycia, staje się jak przekupny aktor, który wszędzie nosi maskę i ukrywa swoje prawdziwe oblicze. On sam nie wie, czym jest, a zna siebie jedynie z lakonicznych ocen innych.
Mówią, że ważne jest to, co masz w środku, a nie to, co na zewnątrz. Ale nadal nie możesz chodzić nago w parku.
Szanujmy prawo każdego człowieka do bycia tym, kim jest. Wolność nie polega na robieniu tego, co chce każdy, lecz na byciu tym, kim się jest. Brak wolności to brak możliwości bycia sobą.
Dążyć do doskonałości to nie jest błąd, dopóki nie zatracimy w tym człowieczeństwa. Prawda jest taka, że prawdziwa doskonałość leży w pełni akceptacji siebie, w byciu sobą, a nie w byciu tym, kogo inni chcą, abyśmy byli.