Często myślimy, że prawdziwa wolność to możliwość wyboru. Ale prawdziwa wolność polega na byciu obywatelem, na byciu częścią społeczności ludzi, która współdecyduje o swoim losie i gdzie każdy ma głos.
Człowiek, którego zadowala to, co już osiągnął, jest niewolnikiem wciąż nieodkrytych prawd.
Wolność nie polega na tym, żeby robić wszystko, co się chce, ale na tym, żeby potrafić zrezygnować z tego, czego się pragnie.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To znaczy, że prawdziwa wolność to prawo do odrzucenia. Wolność to nie brak ograniczeń, ale umiejętność wyboru.
Wolność nie jest dana raz na zawsze. Trzeba o nią walczyć każdego dnia. Kto przestaje walczyć, ten ją traci.
Wolność to nie jest coś co można dać; wolność to jest coś co ludzie biorą i ludzie są tak wolni, jak chcą być wolni.
Wolność jest tym wyżej ceniona, tym wyższa jest jej cena. Wolność wiąże się zwykle z trudem. To jest jej prawdziwa miara. Trud téj wolności polega często na pokonaniu w sobie tego, co przeciwdziała jej pełnemu rozwojowi.
Wolność nie polega na tym, że nie ma żadnych ograniczeń, ale na umiejętnoci właściwej ich wyboru.
Człowiek człowiekiem może być tylko wśród ludzi. Szczęście i wolność są możliwe tylko w obrębie społeczeństwa.
Wolność jest najwiekszym darem natury człowieka, nikt nie może go odebrać bez naszej zgody. Wolność to prawo do tego, co niewłaściwe, jeśli sami sobie na to pozwolimy.
