Nie bój się powolnego postępu, bój się, kiedy stoisz w miejscu. Życie to nie bieg, a spacer w dobrym kierunku.
Stojąc nad rzeką, zastanów się, co ona mówi. I jesli rzeka nie mówi nic, zastanów się, dlaczego milczy. Czyzż nie myślisz, że twoje myśli są jak rzeki, które poszukują morza, często nie zważając na kamienie, które stoją im na drodze
Errare humanum est, perseverare autem diabolicum, et tertia non datur. Błądzenie jest rzeczą ludzką, uporczywość diabelską, a trzeciej drogi nie ma.
Przyjaźń jest jak zdrowie - rzadko zauważasz jej wartość, dopóki nie jest za późno. Autentyczni przyjaciele są jak anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają, jak latać.
Najwięcej mamy czasu na zastanowienie się nad tym, co robić, kiedy już zaczęliśmy to robić, lecz za późno zrozumieliśmy, że jest to niewłaściwe.
Nasze największe osiągnięcia nie mogą leżeć za nami, tak samo jak nasze największe porażki. To, co sprawia, że życie warte jest życia, to przede wszystkim możliwość, że największe osiągnięcia są przed nami. To zasada, na której opiera się cała nasza cywilizacja.
Nie bez powodu mówi się, że prawdziwy przyjaciel to ten, który zjawi się o piątej rano, poklepie cię po ramieniu i powie, że wszystko będzie dobrze. To ten, który zwalcza z tobą trudności, podaje pomocną dłoń, kiedy upadasz, śmieje się z tobą i płacze, kiedy jesteś smutny. To ten, dla którego liczy się twoje szczęście.
Nie jesteśmy tak poszczególnymi a jednolitymi, jak sądzimy. To jedność znajduje swoje odzwierciedlenie w nas, każdy jest całością, uwielbionym obrazem wszechświata, w jednostce zawiera się wszystko. Na ziarnie piasku można studiować całe stworzenie.
Non scholae, sed vitae discimus. Nie uczymy się dla szkoły, ale dla życia.
Każde dziecko to niezapisana książka, jaką można wypełnić najpiękniejszymi historiami zwyczajnie czyniąc coś razem. Bajki przelane na te papierowe strony to magiczne wiadomości, które tworzą nie tylko kształt naszego dzieciństwa, ale i całego życia.
Wojna nigdy nie rozwiązuje żadnych problemów. Zawsze służy jako pretekst dla nowych wojen, które powstają z konieczności rozwiązywania problemów pozostawionych przez poprzednie konflikty.
Nie możemy nigdy naprawdę siebie zrozumieć, jeśli nie przyporządkujemy wszystkiego do gwiazd, a one są nam stale obojętne.