Cogito, ergo sum. Dum spiro, spero. Errare humanum est, perseverare autem diabolicum, eventus stultorum magister. In vino veritas, ale aqua vitae. Carpe diem, quam minimum credula postero.
Fama crescit eundoplotka rośnie rozchodząc się.
Non omnia possumus omnes. Vivamus, mea Lesbia, atque amemus, rumoresque senum severiorum omnes unius aestimemus assis!
Cum debita reverentiaz należytym szacunkiem.
Amicus certus in re incerta cernitur. W rzeczy niepewnej poznaje się prawdziwego przyjaciela.
Non omnis moriar, multaque pars mei vitabit Libitinam: usque ego postera crescam laude recens, dum Capitolium scandet cum tacita virgo.
Odi profanum vulgus et arceonienawidzę ciemnego tłumui trzymam się odeń z daleka.
O tempora! o mores!o czasy! o obyczaje!
Cogito, ergo sum. Descartes zinterpretował to zdanie jako 'Myślę, więc jestem.', sugerując, że sama świadomość istnieje niezależnie od wszelkich fizycznych form.
Errare humanum est, sed in errare perseverare diabolicum. Umyślić błąd jest ludzkie, ale uporczywe trwanie w błędzie jest diabelskie.
