Nieustannie wspinaj się wyżej, nie dla innych, ale dla siebie. Wyobraź sobie, że jesteś swoim rywalem. Twoim zadaniem jest przebić to, co zrobiłeś wczoraj, usprawnić to, co zrobiłeś dzisiaj. Krok po kroku. To jest droga do doskonałości.
Świat nie jest ani dobry ani zły, jest po prostu nieodpowiedni dla naszego rozwoju. Stworzony przez Boga, jest doskonały dla Jego celów. My jednak możemy go postrzegać inaczej.
Życie jest zbyt krótkie, aby marnować je na nienawiść, smutek, zazdrość i przeciętność. Trzeba kochać, cieszyć się, szanować i dążyć do doskonałości.
Cierpienie, to jest najwspanialsza możliwość rozwoju duszy, to wyższa szkoła, do której nie wszyscy są dopuszczani. Każde cierpienie, każda godzina cierpienia, to jest nowa lekcja, nowy stopień doskonałości.
Ból, który nie zabija, czyni nas silniejszymi. Nigdy nie subestymuj siły bólu, może on być twym nauczycielem na drodze do doskonałości
Osiągnięcie doskonałości nie polega na tym, że nigdy nie upadniesz, ale na tym, że zawsze podniesiesz się po upadku. Pamiętaj, że najważniejsze jest podążanie za swoimi marzeniami, bez względu na to, jak wiele przeszkód stanie Ci na drodze.
Natura nie ma w sobie nic okrutnego, człowiek jest jedynym, który wnosi okrucieństwo do niej, bo nie potrafi zrozumieć, że cierpienie, jakie ona przynosi, jest tylko miłością, która pragnie doskonałości.
Prawdziwe osoby nie są doskonałe. Doskonałe osoby nie są prawdziwe. Dlatego najcenniejsi są ludzie, którzy otwarcie przyznają się do swoich błędów, słabości i braków. Nigdy nie boją się pokazać, jak naprawdę są - niedoskonali, ale prawdziwi.
Mężczyzna prawdziwy nie jest ten, który zdobywa najwięcej kobiet, ale ten, który potrafi zdobyć serce jednej i dbać o nie przez całe życie.
Szczęście to nie jest stan, do którego można dojść. Szczęście to sposób podróżowania. Szczęście to bycie tam, gdzie jesteś i zanurzenie się w tym całym. Szczęście to dostrzeżenie, że nic ci nie brakuje, iż jesteś doskonały właśnie taki, jaki jesteś.
Nie stworzono świata, aby mógł być doskonały, ale żeby mógł nieustannie ewoluować w kierunku doskonałości.
Nie jest najważniejsze to, aby istniało absolutne dobro, ale abyśmy dążyli do realizacji wszelkiego dobra w naszym zasięgu, w naszym życiu - to jest inspirujące. Dążyć do absolutnej doskonałości jest frustrujące i szkodliwe.