Prawdziwy świat zaczyna się w tym momencie, kiedy skończyło się to, co nazywamy dzieciństwem. Ale wielu ludzi, może nawet większość, nigdy nie zaczyna prawdziwego świata.
Sprawa żadna nie jest na tyle poważna by do niej nie podchodzić z humorem. Przechodzimy przez świat, który jest zdecydowanie przekształcony przez naukę i technologię. Nie uczy ich ten świat bycia humanistami, jak osiągnąć to, by żyć razem, jak cenić się nawzajem - jak po prostu być razem.
Ten świat jest wspaniały i przeraziłby mnie równie bardzo, gdyby jakimś cudem mogliśmy go zrozumieć, co przerazi mnie teraz, gdy na to patrzę i nie rozumiem.
Niech zginie świat, byleby stało się zadość sprawiedliwość.
Świat jest jak książka, a kto nie podróżuje, ten zna tylko jedną stronę. Nie ma człowieka na świecie, który by widział wszystko. Każdy z nas ma tylko ograniczony obraz świata.
Świat jest pełen magicznych rzeczy, cierpliwie czekających na to, aby nasze zmysły stały się bardziej wrażliwe.
Nie ma na świecie takiej rzeczy, której by człowiek nie mógł znieść, jeśli tylko zrozumie, że to on sam, a nie sytuacja, wpływa na jego emocje. Nie pozwól, żeby twoje problemy ukształtowały twój świat. Pamiętaj, że jest to tylko twoja reakcja na te problemy, które naprawdę się liczą.
Świat stoi otworem dla tych, którzy potrafią uwierzyć w siebie, w swoje marzenia, w swoje prawo do szczęścia. Róbmy dla siebie coś dobrego każdego dnia. Szanujmy innych, ale przede wszystkim szanujmy samych siebie.
Świat się zmienia, słońce zachodzi a wódka się kończy.
Świat, który za mało znamy, a który tak bardzo wpływa na naszą rzeczywistość, nasze życie. Ile razy zastanawiamy się nad tym, co jest dla nas ważne, a jednak tak bardzo zależnymy od tego, co jest daleko poza naszym zasięgiem.
