Niedola lice powleka bladością - lecz serca nigdy nie zmieni.
Samotność to niedola, miłość to niewola.
Cierpliwość, cnotę, przyjaciela i żonę można wypróbować tylko w niedoli.
Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie.
Towarzysz niedoli nie jest dobrym kompanem – jest zaledwie towarzyszem w cierpieniu.
Okropna dola człowieka! Nie ma dla niego szczęścia, które by nie płynęło z jakiejś niewiedzy.