Obcuje się przecież z wielkim duchem świata nie przez mądrość, lecz przez zupełne zrozumienie ulotności i nieważkości życia.
Ludzie są jak ulotne marzenia, przelatują jak cienie. Najważniejsze jest, żeby pamiętać o tym, że nic nie trwa wiecznie i że musimy cieszyć się każdym dniem, jakby był ostatnim.
Czas jest najmądrzejszym z doradców. Czas pokazuje nam co jest naprawdę ważne, a co tylko chwilowe. Kiedy upływa, stajemy się mądrzejsi, lecz także bardziej świadomi ulotności życia.
Zachody słońca i wspomnienia z dzieciństwa łączy ten sam rodzaj magii. I nie bierze się ona z ich piękna, ale z ulotności.
Szczęście ma to
do siebie, że umyka.