Świat nie jest z góry dany: jest zależny od naszego sposobu widzenia, naszych pragnień, naszych lęków. To my go tworzymy, a naszym narzędziem jest język, którym posługujemy się na co dzień i który jest nam dane przez kulturę.
Czasem trzeba nosić okulary, żeby nie zobaczyć pewnych rzeczy, a niekiedy trzeba je zdjąć, żeby dostrzec to, co naprawdę ważne.
Nie jesteśmy dane, by zobaczyć świat jak on jest, ale byśmy zobaczyli go tak, jak sami jesteśmy konstytuowani. Każdy z nas patrzy na ten sam świat, ale każdy inaczej go widzi.
Nie często wszystko widzimy, ale czasami widzimy wszystko. Mądrość polega na tym, żeby umieć odróżnić te dwa stany. Sztuka polega na tym, by móc to wyrazić.
Widziałem rzeczy, których wy nie widzieliście. Widziałem ogień stalowych fabryk, które zapalały się na brzegu Orionu. Widziałem promy błyszczące w ciemnościach u bram Tannhäusera. Wszystkie te chwile zgubią się jak łzy w deszczu. Czas umierać.
Jeśli świat dzieli się na widzących i niewidzących, zawsze wybiorę widzenie.
Czasem stojąc z boku, widzi się więcej.
Czasem może aż za wiele.
Zadaniem artysty jest
pomóc widzowi zobaczyć to, co on widzi. A nikt nie może ci powiedzieć, co
sama widzisz. Każdy widzi inaczej.
Oczy miała nadal zamknięte, zupełnie jakby sądziła, że nie widząc nas, my nie widzimy jej.
Świat składa się z punktów widzenia, ja jestem jednym z nich.
Szczęście jest wszędzie, w zasięgu ręki, dla tego, kto chce je widzieć"..
Jeśli świat dzieli się na widzących i niewidzących, zawsze wybiorę widzenie.