Bajka to najstarsza forma powieści, najprostsza forma mądrości, najczystsza forma pedagogiki. Bajka jest żyła złota, którą można uratować świat.
Niektóre rzeczy, kiedy znikają, znikają na zawsze. Ale niektóre mogą, mogą na chwilę zniknąć i wrócić. Nagle i nieoczekiwanie, tak jak w bajce.
Czas, którego spędziłeś na twojej róży, czyni twoją różę tak ważną. Ludzie zapominają o tej prawdzie, lecz ty nie zapominaj. Stajesz się na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś. Jesteś odpowiedzialny za swoją różę...
Na świecie istnieją magiczne słowa. Słowa, które potrafią otworzyć serca, uczynić nas silnymi i rozbudzić w nas niezwykłe uczucie miłości. To są słowa, które potrafią odmienić nasze losy.
Przyjaźń jest jak gwiazdy. Nie zawsze ją widać, ale zawsze jest obecna. A gdy ktoś potrzebuje pomocy, staje się jasniejsza, umacniając nas i napełniając serce ciepłem.
M: Czasem lepiej być samotnym.
H: Dlaczego?
M: Ponieważ nikt Cię wtedy nie skrzywdzi...
Nie zawsze trzeba szukać rozwiązania problemy - czasami wystarczy przestać je tworzyć. Bo najważniejsze nie jest to, gdzie jesteś, ale kierunek, w którym się poruszasz.
Czasami dorosłym trudno jest zrozumieć, że najzwyklejsza bajka może mieć ogromny wpływ na kształtowanie charakteru małego człowieka.
-Olaf, ulepiła Cię Elsa?
-Tak, a co?
-Wiesz gdzie ona jest?
-Tak, a co?
-Możesz nas do niej zaprowadzić?
-Tak, a co?
Gdzieś daleko, na granicy świata, za siedmioma lasami, siedmioma rzekami, siedmioma górami i siedmioma morzami leży bajeczne królestwo, w którym wszystko jest możliwe, marzenia stają się rzeczywistością, a szczęście jest na wyciągnięcie ręki.
