Wolność to nie tylko prawo do robienia, co się chce, ale przede wszystkim to, że nie musisz robić, czego nie chcesz. To prawo to odpoczynek i brak poczucia obowiązku.
Wolności uczymy się po cichu, sama wolność to głośny krzyk. Przyzwyczajamy się do niej tak, jak do oddechu, niezauważalnie. Nie wolno nam zapominać, że każda chwila wolności to moment zwycięstwa.
Wolność jest najcenniejszym tańcem jaki możemy zatańczyć. Tylko w niej każdy krok jest zgodny z muzyką naszej duszy, tylko w niej każdy obrót nosi piętno autentyczności. Ale pamiętajcie, że wolność nie jest zdziczałym pląsem przez życie. Jest tylko i aż tauńcem z taśmą, której nie widać, ale której odczucie nie opuszcza nas ani na krok.
Wolność jest najwiekszym darem natury człowieka, nikt nie może go odebrać bez naszej zgody. Wolność to prawo do tego, co niewłaściwe, jeśli sami sobie na to pozwolimy.
Wolność jest największym darem, jakiego może dostać człowiek, ale przynosząca najwięcej cierpień, jeżeli nie potrafi jej używać.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To znaczy, że prawdziwa wolność to prawo do odrzucenia. Wolność to nie brak ograniczeń, ale umiejętność wyboru.
Wolność jest nie tyle stanem natury, co rzeczą, której musimy nauczyć się na nowo z każdym pokoleniem. Wyuczyć z poszanowaniem, cierpliwością i miłością, a najbardziej - bez gwałtu i przemocy.
Prawdziwy człowiek swobodny to tylko ten, kto potrafi wszystkiego się powstrzymać. Bo nie zależność od tego, co nam sprzyja, uczyni nas wolnymi. Wolność zaczyna się wtedy, gdy potrafimy powiedzieć 'nie'.
Wolność nie polega na tym by robić to co chcemy, lecz na tym by móc robić to co powinniśmy.
Wolność prawdziwie istnieje tylko tam, gdzie nauka wydźwięku spraw, jakie powodują nasze działania, towarzyszy naszym działaniom. Wolność to sama świadomość.
