Nigdy nie jest za późno ...
Nigdy nie jest za późno i nic nie jest za późno gdy w grę wchodzi człowiek.
Potrafię przyznać się do błędu, przeprosić i wiele wybaczyć. Niezwykle cierpliwy ze mnie człowiek i myślę, że moje granice tolerancji dla ludzkich zachowań sięgają bardzo daleko. Taki już ze mnie typ. Ugodowy. Czasami jednak zdarzy się - chociaż niezwykle rzadko - że ktoś uprze się na tyle, że te granice przekroczy. Wtedy zaczynam wyznawać "mamtowdu*izm" i "c*ujmnietoobchodzizm". Wtedy już nikogo nie przepraszam, jedynie samą siebie, że wcześniej byłam tak grzeczna, nazbyt wyrozumiała w stosunku do innych i zbyt mało honorowa w stosunku do siebie.
Aby przeżyć, muszę pozostać ich zabawką.
Nie byłem stworzony do myślenia. Byłem stworzony do jedzenia.
Poezja kłamie, choć ładnie to czyni.
To, co w życiu doczesnym najcenniejsze, może okazać się bez znaczenia dla życia wiecznego.
Język to źródło nieporozumień.
Czasami najkruchsza delikatność przezwycięża najtwardszą moc.
Pociecha potrzebna jest w nieszczęściu i może także w strachu.
Ja mówię, że dom jest tam, gdzie jest krzesło i szklanka.
Pośpiesznie obalane mury mogą przygnieść tych, których się kocha.