...-starzenie się to rzeczywistość, której nie da się uniknąć.

 Życie nie polega na uczeniu się, lecz na zapominaniu.

 Każdego dnia kroczymy po krawędzi i nawet tego nie wiemy.

 Człowiekiem jest ten, kto zmierzył się z życiem.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Kiedy jest się dzieckiem, lato jest jednym długim dniem i my także myśleliśmy, że choć nie mamy niczego, mamy czas. Raptem ten czas zaczął się kurczyć i trzeba było zacząć myśleć o powrocie do szkoły. Zaczęliśmy się obaj wstydzić zbytniej pewności siebie.

 Dobrze jest dawać, gdy się jest proszonym, ale lepiej jest dawać bez usłyszenia prośby, domyślając się potrzeby.

 Cóż warta pamięć, co trwa tylko chwilę?

 (...) nie można poznać samego siebie, dopóki nie pozna się własnych granic.

 Najważniejsze, czego potrzeba do życia, to odwaga. Odwaga, by zaakceptować to, czego nie można zmienić, odwaga, by zmienić to, co można, i mądrość, by odróżnić jedno od drugiego.

 Zapadamy w letarg, do którego przygrywa nam skoczna muzyczka z teledysków.