(…) człowiekowi bez honoru nie może pęknąć serce.

 Człowiek staje się mądry dopiero wówczas, gdy zaczyna sobie uświadamiać swój brak mądrości.

 (…) człowiekowi bez honoru nie może pęknąć serce.

 Praca jest solą życia.

 Kuszą nas ciągle wszystkim, czego nam brak. Czujemy ciągle, że nie bez przyczyny dano nam je tkwić w świecie, gdzie nam ciągle tęskno o tyle, o ile zbyt mało kochamy.

 Życie bez radości to lampka bez oliwy.

 Życie jest pełne uroków, które oczarowują nas tylko wtedy, kiedy zdajemy sobie z nich sprawę. Im częściej takie momenty dostrzegamy, tym bliżej jesteśmy prawdziwego szczęścia.

 Jestem życiem. Ja i życie to jedno. Jak więc mogę stracić życie? Jak mogę stracić coś, czym Jestem? To niemożliwe.

 Lepiej coś robić, niż siedzieć, czekać i myśleć o głupstwach.

 Są rzeczy, o których powinno się jak najszybciej zapomnieć.

 Mogła brnąć dalej w to nieciekawe z nim życie, albo z niego wyjść...