Prostota ma swoją gorzką stronę.

 ''Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie. Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu. Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy. Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy. To boli, jakbym miał w głowie potłuczone szkło. Jestem zmęczony tym, że nie zawsze mogłem pomóc. Zmęczony ciemnością. Czuję głównie ból. Jest go za dużo. Gdybym mógł z tym skończyć, zrobiłbym to. Ale nie mogę.''

 Mówię, bracia, czas jest krótki.

 Dopóki żyjemy, potrafimy znaleźć winnych każdej niedogodności naszego losu.

 Ci, którzy śpią na ziemi, nigdy nie spadną z łóżka.

 Jak już wystrzelę pocisk, nie dam rady go cofnąć.

 Przeklęty, kto zasmuca matkę swoją!

 Nie uznaję sztucznych ograniczeń - że powinniśmy, nie powinniśmy, wolno, nie wolno. Każdy jest oddzielną jednostką i mamy prawo robić to, co kochamy i w co wierzymy. (Martyna Wojciechowska)

 Koniec jest zaledwie początkiem

 Płomień gniewu opada, powoli przygasa.
Rany się goją. Kiedy jednak pozwalasz,
żeby tak się stało, umiera też część twojej duszy.

 Nie w każdej rzeczy można znaleźć coś dobrego.