
Stoimy u progu stworzenia technologii,o jakich nawet nam się nie ...
Stoimy u progu stworzenia technologii,o jakich nawet nam się nie śniło.
Kto by pomyślał, że dzieci gubią trzy rękawiczki dziennie, skoro mają tylko dwie ręce.
Tu się nie mówi: tato, nie umieraj! Tu się umiera.
Owszem, można sobie wybierać drogę,ale nie ludzi, których się spotyka.
Przez swą wytrwałość ocalicie wasze życie.
Pośród tragedii rozpoczynamy grać komedię.
By służyć życiu, nie należy go kochać zbyt silnie.
Wszystko tak szybko przemija i nim się spostrzeżemy, dobiliśmy już do kresu życia.
Z całą pewnością lepiej żyć w gniewie niż w świecie składającym się wyłącznie z szarości.
Jeżeli w sobie nie znajdziesz spokoju, nie szukaj go nigdzie.
Usiądź, przypomnij sobie dawne lata, pomyśl nad nimi, a zdasz sobie sprawę, jak bardzo się od tamtego czasu zmieniłeś...