Są dwa rodzaje pamięci. Taki, który bierze się ze sobą wszędzie, i taki, który się zostawia.

 Oglądaliśmy upadek, biorąc go za zwycięstwo.

 Lepiej wspominać życie z okrzykiem "nie wierzę, że to zrobiłem”. Niż ze smutnym westchnieniem "szkoda, że się nie odważyłem".

 Gdy powrót do życia nie wywołuje entuzjazmu,
sen niewiele może pomóc.

 Diagnoza ludzkości - tragizm nawracający.

 Świetne wieści dla jednego to zawsze katastrofalne wieści dla drugiego.

 Śmierć, pragnienie śmierci pojawia się zawsze znikąd.

 Moralność nie jest niczym innym niż uznaniem istnienia jakiejś zasady.

 Chęć ukrycia się jest wynikiem paniki. Zapamiętaj to sobie.

 Po co robić widowiskowe sztuki? Większa część magii dzieje się w głowie.