Bajka to lusterko, w którym każdy widzi to, co chce zobaczyć. Bajka służy nie tylko rozrywce, ale i edukacji. W jej pryzmacie możemy zobaczyć ukryte prawdy świata.
Przeżyjemy, póki w nas żyje dziecię. Gdy dziecię w nas umrze, umrzemy my. A dziecię w nas żyje, póki w nas żyje bajka.
Przeżyjmy razem dobrą i złą pogodę, bo prawdziwa miłość nie polega na patrzeniu na siebie nawzajem, ale patrzeniu razem w tym samym kierunku.
Zawsze jest jakiś królowi potrzeba, aby był bardziej sprawiedliwy, zawsze jest współczujące serce, które czeka na okazję, aby pomożeć innym. Zawsze jest rybak, który słucha morza, i zawsze jest morze, które oznajmia mu swoje sekrety.
Możemy latać, ale musimy uwierzyć w to na sto procent. Nie wystarczy o tym marzyć.
Człowiek jest podobny do drzewa. Im jest starszy, tym więcej ma sęków. Ale sęki to dowód na starość i wielkość drzewa, a nie jego defekt.
Prawda jest jak słońce. Możesz ją na jakiś czas ukryć, ale nie zniknie. Ona jest zawsze tam, nawet jeśli nie chcesz na nią patrzeć. Zawsze znajdzie sposób, aby się pokazać.
Pamiętajcie, dzieci: czarodzieje i wróżki, to są tylko bajeczki. Ale jeśli ktoś, zna magiczne słowa: „dzień dobry”, „proszę”, „przepraszam”, „dziękuję”, może on stworzyć rzeczy niesamowite, a nawet spełnić cud.
Bajka to klucz do nieodkrytych pokoi naszej duszy. Może nas poprowadzić przez mroki niewiadomego, zapewniając nam schronienie, pouczenia, a nawet pocieszenie.
Nie ważne jak smutne mogą wyglądać rzeczy, zawsze wierzę, że coś dobre w końcu się przydarzy. Może to nie jest logika, to jest nadzieja.
