Bajki są jak zaczarowane lustra. W pilnym poszukiwaniu prawdy, zobaczysz w nich jedynie swoje odbicie. Tylko beztroskie serce, nie szukające odpowiedzi, odkryje ich magię.
Sny są jak gwiazdy. Nie można ich dotknąć, ale jeśli podążysz za nimi, prowadzą cię do swojego przeznaczenia.
Źle z tym światem, kiedy wilki uczą owce, a lisica zamkniętym daje drzwi otworzyć klucze.
Wszechświat jest pełen magii. Kluczem jest wiara. Jeśli uwierzymy, że jesteśmy częścią tej magii, staniemy się jej integralną częścią. Możemy wtedy kształtować rzeczywistość według naszych najskrytszych marzeń. Wierzenie jest sekretem, a miłość jest językiem magii.
Głupiec szuka szczęścia w oddali, mądry rośnie mu pod nogami.
Cuda prawdziwe są rzadkie jak gwiazdy na niebie, ale niezależnie od tego, są. Najważniejsze, jest tylko umieć spojrzeć.
Królewiczu, nie po to dano ci koronę, aby królować. Dano ci ją, aby dla swoich ludzi ciężko pracować. Moc nie jest w koronie, ale w sercu, które bije dla innych.
Wiesz co się robi, jak życie dołuje?
Mówi się trudno i płynie się dalej.
Bajki nauczyły mnie, że nawet w najciemniejszym mroku zawsze jest iskierka nadziei. Że miłość jest silniejsza od wszelkiego zła i może pokonać każdą przeszkodę. I choć bajka zawsze się kończy, jej przesłanie pozostaje w nas na zawsze.
Głęboko schowany jest klucz do prawdy, ale dzieci zwłaszcza zrozumieją tę bajkę, bo tylko one szukają go z radością, nie zapominając o nim, kiedy dorośną. Tylko dzieci szukają klucza nigdzie indziej, tylko w sobie.
