Gdy się patrzy przez pryzmat ...
Gdy się patrzy przez pryzmat Boży, nie widzi się przypadków.
Nie płacz w liście, nie pisz że los ciebie kopnął, nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia, kiedy Bóg drzwi zamyka - to otwiera okno.
Kościół jest zmordowanym, zakurzonym pielgrzymem przez pustynię.
Bóg, o wielkiej moc osobowości, który jest bardzo podobny do człowieka jest wiecznie żyjący, nie podlega zniszczeniu, jest zawsze wolny od narodzin i śmierci, jest wiecznym jestestwem niezmiennym i wiecznym. Choć jest wszechobecny, nie jest zanieczyszczony związkami z tym materialnym światem.
To prawda, że o Bogu mówić trudno, ale tym bardziej nie można o Nim milczeć.
Bóg szanuje mnie, gdy pracuję, ale kocha mnie, gdy śpiewam.
Bóg jest najmądrzejszym Mistrzem. Uczy nas najpierw cierpieć, co nie jest niczym przyjemnym, a następnie umierać, co jest jeszcze mniej przyjemne, a na koniec się cieszyć, co jest najprzyjemniejsze.
Moją rzeczą jest myślenie o Bogu; Bożą sprawą jest myślenie o mnie.
Stworzyłeś nas, o Boże, dla siebie i niespokojne jest serce nasze, dopóki nie spocznie w Tobie.
Apostoł to ten, który żyje Bogiem i dla Boga.
Jak bardzo to, kim człowiek jest, zależy od Boga, w którego wierzy?