Nie czcij tutaj Chrystusa jedwabnymi ...

 Gdy wreszcie życia przyjdzie kres,w ręce oddając duszę Bogu,drogę włodarstwa Twego zmierz,krzyżem zapukaj w niebios progu!

 Kto dał człowiekowi usta? Kto czyni go niemym albo głuchym, widzącym albo niewidzącym, czyż nie ja, Pan?

 Z mego życia poemat - dla Boga.

 O wy co tylko na świat idziecie z północąChytrość rozumem a złość nazywacie mocąKto z was wiarę i wolność znajdzie i zagrzebieMyśli Boga oszukać - oszuka sam siebie

 Nie ma świętości bez dotknięcia przez Boga. Nie ma jednak świętości i bez uciszenia własnych rąk, własnego mózgowia.

 Obramieńcie się, miliony!Pocałunek całej ziemi!Bracia, za gwiazdami temiOjciec mieszka uwielbiony.

 Nie pytaj Boga, dlaczego zsyła burze. Zapytaj, gdzie jest tęcza. Gdy patrzysz na problemy, widzisz tylko Boga 'z tyłu'. Gdy patrzysz na Boga, widzisz problemy 'z tyłu'. Bóg jest niezmienne źródło mocy.

 Dla człowieka religijnego praca jest równocześnie modlitwą i służbą Bożą.

 Bóg nie gryzie w nos. On prowadzi nas ostrożnie, krok po kroku, tak jak zwykli nauczyciele. Często jest trudno, ale zawsze ma sens i prowadzi do celu.

 Niewierzący, obojętni, wierzący - wszyscy prześcigamy się w usilnych staraniach, kto lepiej zabezpieczy się przed Bogiem.