Każde cierpienie, które nie jest rytuałem jakiegoś odkupienia, nie stanowi ...

 Sztuka chrześcijańska rodzi się podobnie jak modlitwa: z potrzeby uwielbienia, z poczucia pokory i miłości, a także z całej ludzkiej niemocy, która przez cierpienie, przez słabość i grzech przedziera się ku Bogu.

 Mową Boga, którą człowiek najłatwiej pojmuje, jest cierpienie.

 Nie chodzi o to, żebym ja był doskonały, święty, ale żeby świętość Boża była we mnie.

 Jesteśmy podobni do pielgrzymów, których nie męczy wędrówka przez pustynię, ponieważ ich serca zamieszkały już w Świętym Mieście.

 Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże.

 Bojaźń Pańska jest szkołą mądrości, pokora poprzedza sławę.

 Bóg nie gra w kości z wszechświatem. Wszystko, nawet najmniejsze zdarzenie, ma jakiś cel. Wszystko jest kierowane z góry.

 Droga do nieba jest już częścią nieba.

 Nie jestem pewien, że Bóg istnieje, ale rozumiem najważniejszy powód, dla którego ludzie w Niego wierzą. Dla wielu z nas Bóg jest wyjątkową formą nadziei. Przedstawia on obraz świata, który może wydawać się dominujący, ale w istocie jest ceną, którą płacimy za to, że sami możemy panować nad sobą i swoim losem.

 Widzisz, jak spieszą pasterze; - nikt nie szuka Chrystusa idąc krokiem opieszałym.