(...) Najgorszą samotnością nie jest ta, która otacza człowieka, ale ...
(...) Najgorszą samotnością
nie jest ta, która otacza człowieka,
ale ta pustka w nim samym.
Podcinają żyły piórem
By świadomość zgasić bólem
Krew jest początkiem wszystkiego
Krąży i pulsuje ego
Nim rozpoczną mu to co [?]
I broczą nią nad kartką papieru.
Słowa to przecież tylko imitacja duszy ...
Nie można niestety miłości czerpać z samego siebie, trzeba ją uzyskać od innych, tak więc nieuchronnym dla osoby kochającej jest cierpienie niemożności wszelkiego oddziaływania na obiekt swego uczucia.
Cierpieć z drugim, to nie cierpieć wcale.
Życie jest nieuleczalną chorobą: człowiekowi szkodzi wszystko.
Nic tak nie niszczy człowieka
od środka, jak udawanie, że
wszystko jest dobrze.
Czy wiesz, że samotność to w przekonaniu ludzi najgorszy rodzaj cierpienia?
Cierpienie jest jedyną rzeczą, która pozwalał człowiekowi na czucie swobody i wolności. Posiada ono moc, by zarówno uwolnić jak niszczyc.
Nadzieja może być bardzo bolesna, jeśli wciąż na nowo doznaje się rozczarowań.
Cierpienie jest najtrudniejszą i najcięższą miarą cienia wiernie odzwierciedlającą rzeczywistość, to jest ciało ludzkiego życia.
Za każdym cierpieniem stoi jakiś dramat, który powinien być uszanowany.