Nie za bardzo wiadomo jakże to się dzieje
że czas wtedy przychodzi gdy go wcale nie ma
i w sam raz tyle tylko ile go potrzeba
Czekam na piątek.
Często mówimy, że czas leci, rozmyślając o przemijaniu. Ale czy kiedykolwiek zatrzymałem się, aby pomyśleć o tym, ile godzin, minut i sekund otrzymuję do życia każdego dnia? Chwile, które są mi dane, to nieodzowna część mojego istnienia, bez której nie mógłbym istnieć.
Twój czas jest ograniczony. Nie
marnuj go na życie cudzym życiem.
Nie mów, że czas leci jak strzała, bo jeśli tak, to z kim sądzisz, że prowadzisz dyskusje? Ty mówisz, że czas leci, ale dyskusja zachodzi w czasie. Gdzie jest ten lot? Gdzie jest ten bieg? Wszystko jest tutaj i teraz. Sam jesteś czasem.
Proszę nie przeszkadzać, czekam na piątek.
Niezawodnym sposobem na stracenie tożsamości jest odwlekanie rzeczy na później. Zmarnowana chwila jest stratą oddechu życia. Przyrzekając sobie, że zaczniemy żyć „później”, wegetujemy w żałosnym stanie antycypowania naszej własnej egzystencji.
Czas jest najważniejszą rzeczą, jaką mamy. Nawet jeśli nie masz pieniędzy lub innych dobrodziejstw, czas jest zawsze zasobem, który możesz wykorzystać.
Czas jest tym, czego najmniej nam wystarcza, a jest to jedyne, co mamy. Zrozumienie tego paradoksu jest początkiem mądrości.
Jest tylko jeden sposób na cofnięcie czasu: żyć życiem kogoś innego.
