Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ płynąca woda minęła i nigdy nie wróci. Cieszmy się więc każdym momentem naszego życia.
Czas to rzecz najcenniejsza, jaką możemy sprezentować innym, bo dając swój czas, dajemy to, czego już nigdy nie odzyskamy.
Czas nie zna podziału na minuty, godziny, na dni i noce, lata i wieki; to my go sobie tak podzieliliśmy, dla swojej wygody, by móc go zjadać kawałkami.
Czas spędzony z kimś, kogo
kochamy, nigdy nie będzie stracony.
Zostaje z nami na zawsze.
Czas jest jak teatr, tylko spektakl jest zawsze nowy, kurtyna podnosi się na kolejne sceny naszego życia, a my jesteśmy aktorami, chociaż nasze role mogą się zmieniać.
Gdzie nie ma wartości, tam czas się dłuży, tam ludzie się nudzą.
Czas to nie to, co pokazuje zegar, to coś, co mija w nas, nie na zewnątrz. To coś, co zapełnia nas mysłami, wspomnieniami, nadziejami, czasem strachem.
Gdy umiem mówić, jestem mocniejszy. Gdy umiem słuchać, jestem jeszcze mocniejszy. Ale gdy umiem rozumieć, jestem najsilniejszy i czas nie ma dla mnie znaczenia.
Czas nie jest tym, co zdarza się ludziom. Czas jest rodzajem kontaktu. Czasem, wstępuje na ziemię i marzy.
Czas to nie to, co zegarek pokazuje. Czas to to, co dzieje się w nas, i co my sami czynimy. Przyszłość jest tajemnicą. Przyszłość zależy od tego, co robimy w teraźniejszości.
