A może po prostu nic? Pustka? Sen bez snu? Ciemność?

 Czas jest jak rzeka, której wody spływają nieubłagalnie. Człowiek nie może dotknąć tej samej wody dwa razy, bo ta, która przepłynęła, nigdy już nie powróci.

 Żebyśmy mogli jeszcze chwilę pożyć po naszemu,w czasach,kiedy się żyło na dni.

 Czas jest tym, czego najbardziej potrzebujemy, ale tego, co najgorzej wykorzystujemy.

 Czas jest królikiem, który zawsze ucieka. Czasami maksymalnym wysiłkiem udaje nam się go złapać za ogon, ale on zrywa się i ucieka, pozostawiając nas z pustymi rękami.

 Musi zdarzyć się coś szczególnego, by zrozumieć, że nie jesteśmy nieśmiertelni. Czas to coś, co nie wraca, to jest klejnot, którego nie należy marnować.

 Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt bystry dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy się smucą, zbyt krótki dla tych, którzy się radośnie bawią. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.

 Przez większość czasu milcz, mów tylko, kiedy musisz, a i wtedy krótko.

 Mamy tak mało czasu dla nauki, a tyle na niewiedzę. Tyle na pokusy i tyle na zastanawianie się, które wybrać. Tak mało na miłość, a tyle na to, aby ją odrzucić.

 Czas jest najważniejszy czynnik naszego życia: każdej minuty, którą przeżywamy, nie możemy odzyskać. Dlatego tak ważne jest, aby każdą chwilę przeżywać pełnią serca.

 Są tacy złodzieje, których prawo nie karze,
choć kradną człowiekowi to, co najdroższe: czas.