Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt szybki dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy smucą, zbyt krótki dla tych, którzy się cieszą. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.
Nie mamy zbyt mało czasu, ale tracimy go. Życie jest długie, jeżeli potrafisz je właściwie wykorzystać.
Nie mierzymy czasu zegarami, lecz wspomnieniami. Zegary pokazują tylko naszą niezdolność do uwolnienia się od chwili obecnej.
Czas leczy rany.
Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ upływająca woda, którą kiedyś dotknięto, jest już daleko i ta, która nadejdzie, jeszcze nie jest tu. Cieszmy się każdym momentem.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda podążała dalej. Ciesz się każdą chwilą życia.
Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.
Czas jest jak rzeka, w której nie możemy stanąć dwa razy. Ciesz się każdą chwilą, której doświadczasz, bo raz przeminąłych, nigdy już nie przywrócisz.
Czas jest nieskończony jak droga w nieskończoność. Co byśmy nie robili, czy to zły czy dobry uczynek, czas to zapamięta. Czas jest jak lustro, odbija nawet najmniejsze nasze ruchy.
Grunt nie przywiązywać się do niczego. Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic.
