Czas leczy rany.
"Czas jest czymś co można stracić i nigdy już nie odzyskać. Jeśli go zmarnujemy, to jest to nasza największa strata, której żaden wysiłek, żadne złoto nie jest w stanie zrekompensować. Dlatego nie ma nic cenniejszego od czasu."
Największym błędem człowieka jest przekonanie, że ma jeszcze dużo czasu na naprawdę błędów.
Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt bystry dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy się smucą, zbyt krótki dla tych, którzy się radośnie bawią. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.
Czas to najcenniejsza waluta naszego życia. Nie można go kupić, nie można go odzyskać, jedyne co możemy z nim zrobić to go używać. A jak go użyjemy, zależy od nas.
Czas to najcenniejsza rzecz, jaką człowiek może marnować. Nie możemy go przystopować, odwrócić ani odzyskać. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby każdą chwilę dobrze wykorzystać.
Czas jest jak rzeka, która niesie dołe płomienie pamięci, ale pozostawia suche liście, które zapominamy, porzucając je na brzegach historycznej bezpamięci.
Ten, kto nie wie, co to jest życie, jak może wiedzieć, co to jest czas, w którego ramach to życie się przemierza?
Czas to jedynie koncepcja stworzona przez człowieka, nieubłagana, a zarazem nieuchwytna. Ucieka tam, gdzie chce i kiedy chce, bez względu na nasze pragnienia i oczekiwania. Gdy go marnotrawimy, zniknie bezpowrotnie, a gdy go oszczędzamy, nigdy nie jesteśmy pewni czy rzeczywiście go oszczędziliśmy.
Czas jest jak rzeka, której wody znikają na zawsze, a kiedy mówi się 'wszystko odeszło', czas nie jest niczym innym niż tą rzeką, która płynie; 'coś znikło' oznacza 'coś przepłynęło'.
