Zwyczaje człowieka wykuwająjego los.
Zwyczaje człowieka wykuwająjego los.
Niezrównany jest wdzięk dzieci, dopóki nie nauczą się tańczyć!
Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.
Czystość jest świadomością, że człowiek dysponuje takim darem, który tylko raz można ofiarować i tylko raz otrzymać.
Kto nie chce być bohaterem świętości, ten staje się tchórzem grzechu.
Nieszczęście ma to do siebie, iż stoi, a człowiek, czy chce, czy nie chce, musi iść w przyszłość, więc odchodzi od niego coraz dalej.
A człowiek zdenerwowany jest podwójnie niebezpieczny.
Nie wiem gdzie teraz jesteś i co robisz. Ale wiedz, że tęsknię za Tobą.
Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze.
Ludzi należy brać jakimi są.
Nigdy nie dopuściłem do tego, aby
szkoła przeszkadzała mi w kształceniu się.