Ludzie uważają, że czas jest ważny, ponieważ sami go wymyślili.

 Wszystko, co należy do człowieka, posiada pieczęć czasu.

 Od człowieka żąda się tylko, by przynosił pożytek ludziom: jeśli po trafi wielu, a jeśli nie - to choćby nielicznym, a jeśli nie - to choć by najbliższym, a jeśli nie - to choćby samemu sobie.

  W człowieku jest taka tajemnicza strefa ziemi niczyjej, na której istnieje ludzka wolność wyboru, która nie poddaje się ani determinizmowi biologicznemu, ani determinizmowi kulturowemu. Determinizm kiepsko pasuje do opisywania ludzkiego świata.Tu leży moim zdaniem istota człowieczeństwa. Mogę słuchać obowiązującego w przyrodzie dyktatu zasady darwinowskiej, ale nie muszę. Bo w mojej ludzkiej mocy jest zadrwić sobie z tego dyktatu i obrać drogę terrorysty, świętego albo wolontariusza.

 Człowiek może przywyknąć do wszystkiego, nawet do zabijania.

 Tylko ludzie
pozbawieni celu są nieszczęśliwi.

 Czytelnika nie można zniewalać, czytelnika się urzeka.

 Nie ma człowieka tak małego, żeby jako nieprzyjaciel nie mógł szkodzić.

 Wściekamy się na siebie, ale czasem warto sobie zadać pytanie: czy gdyby tej osoby zabrakło jutro, czy ja nie będę tęsknić?

 Qualis pater, talis filiusjaki ojciec, taki syn.

 Inni nie mogą nam zabrać naszego szacunku do siebie, jeśli im go nie oddamy.