Rozmawiajmy z bliskimi za życia – bo przyjdzie moment, kiedy
Rozmawiajmy z bliskimi za życia – bo przyjdzie moment, kiedy dialog straci zasięg i zostaną tylko łzy i wspomnienia.
Dziecko, które w nas mieszka, ufa,
że istnieją gdzieś mędrcy znający prawdę.
Czy biały, czy czarny niewolnik, czy pod przemocą niesprawiedliwego prawa, czy pod łańcuchami jęczy, człowiek jest i w niczym się
od nas nie różni.
Mając odpowiednie wsparcie, żadna porażka nie jest w stanie ściągnąć Cię na samo dno.
Bezczynność ze wszystkiego najgorsza, bo zmartwienie człowieka trawi jako choroba.
Prawdy nie da się powiedzieć tak,
aby ją zrozumiano, ale w nią nie uwierzono.
Była jak słoneczny dzień, ciasto truskawkowe i bitwa na śnieżki w jednym.
Ocal w nas zachwyt, przymnóż zdziwieniai niech człowiek na człowieku polegać może.
Tak naprawdę wszyscy potrzebujemy towarzystwa. Bycie samotnym wilkiem już wyszło z mody.
Człowiek jest obywatelem dwóch światów. Wchodząc na drabinę Darwina(drabinę ewolucji biologicznej), zszedł równocześnie z drabiny Jakubadrabiny duchowego pochodzenia od Boga
Naprawdę istnieje tylko jedna radość: obcowania z ludźmi.