Uśmiech człowieka - to źrenica ...

 O nieobecnych mówi się źle albo wcale.

 Dobrze jest od czasu do czasu przestać robić to, do czego się przywykło, by wiedzieć, że człowiek rządzi przyzwyczajeniem,a nie na odwrót.

 Ludzie, którzy w przeszłości zostali mocno zranieni, są bardziej lojalni, ponieważ nie chcą, aby ktoś cierpiał tak jak oni.

 Religia poniżyła pojęcie «człowieka»; jej krańcową konsekwencją jest, że wszystko dobre, wielkie, prawdziwe jest nadludzkim i jeno darem łaski.

 Gdy chodzi o sprawy ludzkie, nie śmiać się, nie płakać, nie oburzać się, ale rozumieć.

 Strach przed cierpieniem jest straszniejszy niż samo cierpienie.

 To ciekawe, jak wiele rzeczy człowiek potrafi powiedzieć, kiedy nie chce milczeć.

 Młodość już taka jest, sama ustala
granice wytrzymałości, nie pytając,
czy ciało to zniesie. A ciało zawsze znosi.

 Niebezpiecznym jest człowiek, który interesuje się tylko jedną sprawą.

 Jeden człowiek jest nikim. Dwoje ludzi to już nacja.