Wódka pije ludzi do dna.

 Szum to nieprzefiltrowany człowiek, a bez filtra człowiek to tylko ruchomy chaos.

 Słowa obcych ludzi ranią wystarczająco mocno,
ale słowa tych, którym ufamy, są najgorsze.

 Gdy ludzie przestają się znać, widocznie za dobrze się poznali.

 Nie widzimy jednak dwóch rzeczy – tego, że można być dla kogoś tylko pierwszym wyborem albo żadnym, bo pomiędzy nimi jest tylko nasza nadzieja. Druga rzecz jest za to taka, że nadzieja – zgodnie ze słowami Stephena Kinga – to największe skurwysyństwo jakie wyszło z puszki Pandory.

 Z ludźmi jest tak jak z zegarkami! Najważniejsze jest to, co mają w środku.

 Szczęście człowieka jest w jego woli.

 Może i faktycznie coś się kończy, by coś innego się mogło zacząć. Tylko, że niektóre zakończenia odbijają się na nas zbyt mocno i nie mamy ochoty iść dalej i otwierać nowego rozdziału.

 Nie wiedziałem, że człowiekowi może ciążyć własna dusza...

 Nie należy mylić prawdy
z opinią większości.

 Świat jest mały, ostatecznie wszyscy kiedyś spotkamy się w łóżku.