Człowiek! [...] to brzmi dumnie!

 ...Człowiek od zawsze stanowił zagadkę dla filozofów. Każdy z nas jest baśnią zaklętą w swoim własnym obrazie. Oby wszystkie miały szczęśliwe zakończenie...

 Problemem nie są nogi,
oczy czy usta - szepnął głos. - Problemy są zawsze w głowie.

 Nie boję się wcale tych grubych i długowłosych ludzi. Boję się raczej tych innych, bladych i wysmukłych.

 Ludziom zawsze wydaje się, że ich cierpienie jest największym cierpieniem na świecie.

 Człowiek żyje nie tylko samym chlebem, ale też nie żyje tylko dla chleba.

 Człowiek dla człowieka winien być rzeczą świętą.

  Każdy z nas ma taką małą nadzieję na niemożliwe...

 Mówią, że najpiękniejszy uśmiech
ma ten, który wiele wycierpiał.

 Tak, o pewnych rzeczach nikt się nie dowie, jeśli
o nich nie opowiem. A kiedy całkiem stracę pamięć,
to nawet ja nie będę już o nich wiedziała.
Pozostaną tylko pogłoski, w których zniknie prawda.

 Człowiek odkrywa siebie, kiedy zmierzy się z przeszkodami.