Jak rozkoszne jest towarzystwo wspaniałomyślnych ...
Jak rozkoszne jest towarzystwo wspaniałomyślnych ludzi, którzy nie zwracają uwagi na drobnostki, a mają otwarte oczy na to, co w otaczającym ich świecie jest dobre i wartościowe.
Człowiek na ziemi jest celem dla ukrytych strzelców.
Ludzie zbyt nisko cenili samych siebie i dlatego pewnego dni,
już przed wiekami zaczęli podawać się za świadectwa
i tytuły, by móc sobie samym spojrzeć w oczy.
Może niektórzy ludzie pojawiają się w naszym życiu po to, aby wyleczyć nas z innych ludzi.
By lepiej poznać ludzi, wystarczy tylko raz zrobić coś wbrew ich woli.
Czasami kłamstwa, zwłaszcza te najgorsze
są niczym flary wystrzelone w ciemność. Ostrzegają przed zbliżającą się katastrofą.
Człowiek stanie się lepszym wtedy, gdy zobaczy, jakim jest.
Prawdziwe oblicze ludzi poznajemy w trudnych chwilach.
We współczesnym świecie jednostka ma coraz mniej do powiedzenia i coraz więcej możliwości wyrażania tego.
Człowiek wielkiego serca nie może minąć się z Kalwarią.
Rośliny są jak ludzie, potrzebują miłości, ale i ludzie są jak rośliny, pozbawieni miłości więdną.