Ty nie wiesz, jak okrutnie cierpieć umiem.

 Człowiek, który żyje jak zboże, staje się słomą historii.

 Niema chyba nic bardziej nieznośnego gdy ludzie, których się nie cierpi, dają tak zwane "dobre rady" i gdy rady te okazują się naprawdę dobrymi.

 Wartość człowieka poznajemy niezawodnie po tym, jak on umie spędzać czas wolny.

 Ludziom, którzy cierpią niesprawiedliwie, nie wystarczy sama sprawiedliwość. Chcą, żeby winowajcy też ucierpieli niesprawiedliwie. To odczują jako sprawiedliwość.

 Lubimy ludzi, którzy bez wahania mówią to, co myślą, pod warunkiem, że myślą to samo, co my.

 To nie świat jest słaby
i zepsuty, tylko ludzie...

 Słowa ograniczają, czasami milczenie bywa wymowniejsze i zawiera w sobie więcej treści.

 Nie warto sie dla kogoś zmieniać, uwierz. Jeśli ktoś nie jest w stanie zaakceptować Cię takim, jakim jesteś, znaczy to po prostu, że nie jest ciebie wart.

 Człowiek jest najgłębiej uzależniony od swego odbicia w duszy drugiego człowieka, chociażby ta dusza była kretyniczna.

 Wiem jak ułożyć rysy twarzy,
by smutku nikt nie zauważył.