Ty nie wiesz, jak okrutnie cierpieć umiem.

 Co się z tobą działo?
– Co mi się stało? – powtórzył urażonym tonem Jace Alec
nim potrząsnął, wcale nie
lekko. – Powiedziałeś, że
idziesz się przejść! Jaki spacer
trwa sześć godzin?– Długi?

 Wszyscy cenią sobie twoją szczerość, dopóki nie jesteś szczery na ich temat, wtedy jesteś dupkiem.

 Zastanawiałam się, jak długo jeszcze będę tak cierpieć. Może pewnego dnia, za kilkadziesiąt lat – jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle, żebym mogła lepiej go znosić – uda mi się ze spokojem wspominać te kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu. Wspominać, wdzięczna za to, że poświęcono mi choć trochę czasu. Że dano mi więcej, niż prosiłam, i więcej, niż na to zasługiwałam. Cóż, może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać.

 Utemperowane ego – być może tym właśnie jest zdrowie psychiczne.

 Człowiek kultury to człowiek, który pozwala i pomaga wszystkiemu róść według ładu właściwego dla tożsamości każdego bytu.

 Błogosławieni ci, którzy nie mając nic do powiedzenia, nie oblekają tego faktu w słowa.

 Świat jest teatrem, aktorami ludzie,Którzy kolejno wchodzą i znikają.

 Przemija tylko to, co jest kłamliwe i złudne, nieistotne, co właściwie nigdy nie miało rzeczywistego bytu. Dla prawdy śmierć nie istnieje.

 Nie możesz wymówić się od winy, człowiecze, kimkolwiek jesteś, gdy zabierasz się do sądzenia.

 Poeta powinien być czytany, a nie oglądany.