Posiąść wszelką wiedzę leży w zasięgu możliwości człowieka.

 (...) przekonałam się, że porządnych ludzi można szukać ze świecą.

 Włóżmy do ust kamienie, od nowa ćwiczmy wymowę.Nagrodą będą słowa twarde i nieruchome.Słowa jak ludzie - z tętnem bijącym w przegubach szyi.Powróćmy do źródeł życia któreśmy zagubili.

 Ziemia, ojczyzna ludzi.

 To dobrze, kiedy człowiek jest wrażliwy, ale wyobrażam sobie, że żyje się wtedy ciężko.

 Gaśniesz, bo wszystko ukrywasz, swoje emocje, problemy, swoją historię. Nie wiesz, kim jesteś, więc budujesz, nie czerpiąc z siebie.

 Przykre sytuacje zapadają w pamięć, traumatyczne idą w zapomnienie bądź też zniekształcają się nie do poznania lub zmieniają w wielką, białą nicość.

 A to jest najważniejsze, tak mi się przynajmniej wydaje - być w zgodzie z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.

 Nikt nie może dać więcej od tego, co wszystko stracił.

 To absurd twierdzić, że człowiek jest dobry albo zły. Człowiek jest i dobry, i zły.

 Tylko poważny stosunek do cierpienia upoważnia człowieka do żartu.