Człowiek straciłby odwagę, gdyby nie był podtrzymywany przez fałszywe wyobrażenia.

 Serce i umysł rzadko kłamią jednocześnie.

 Zwykle, zanim życie wręczy nam swoje najwspanialsze prezenty, owija je starannie w największe przeciwności losu.

 Człowiek naprawdę posiada tylko to, co jest w nim.

 Ludzie chętnie wierzą w to, czego pragną.

 Ludzie powinni się mierzyć duszami, a nie kieszeniami.

 Najbardziej upokarzające to gardzić samym sobą.

 Znieść, co każe konieczność, to mądrego rada;śmieszny to człek, co sobie sam cierpień dokłada.

 Samotność jest czasem
drogą, która pozwala osiągnąć
wewnętrzny spokój.

 -O czym mówisz?
- O grzechu.
-Co to właściwie jest?
-To, co powoduje krótkie spięcie miłości, odcina prąd życia, spycha poza nawias braci, podminowuje szczęście, zaciemnia spojrzenie, wykrzywia twarz, dławi radość,
gwałci Twoje serce.

 Serce człowieka obmyśla drogę, lecz Pan utwierdza kroki.