
Człowiek jest wspaniały i okropny zarazem. (...) Tak jak świat, ...
Człowiek jest wspaniały i okropny zarazem. (...) Tak jak świat, w którym żyjemy.
"Nie uważam, że dzieci w gimnazjum były mądrzejsze. Po prostu człowieczeństwo robi się coraz głupsze"
Nie sądzę, żebym się do tego nadawała. Do relacji chłopak-dziewczyna, osoba-osoba. Ja po prostu nikomu nie ufam. Nikomu. A im bardziej mi na kimś zależy, tym bardziej narasta we mnie pewność, że ta osoba się mną szybko zmęczy i będzie chciała się wycofać.
Ludzie, którzy otwarcie pokazują swoje uczucia, ani nie są głupi, ani naiwni. Wręcz przeciwnie są tak silni, że nie potrzebują masek.
Nasz charakter jest wynikiem naszego prowadzenia się.
Skoro nie znasz możliwości człowieka, jak możesz oceniać jego czyny?
Człowiek odkrywa siebie, kiedy zmierzy się z przeszkodami.
Prawda jest dziwniejsza od
fikcji, a to dlatego, że fikcja musi być prawdopodobna. Prawda - nie.
Najważniejsze na tym świecie jest dla nas, abyśmy nie wiedzieli, co przyniesie nam przyszłość. Gdybyśmy ją znali, teraźniejszość mogłaby nie istnieć.
Nie umiem prosto z mostu powiedzieć "kocham". Dla mnie to jak skok z krzesła z pętlą na szyi. Za dużo było ucieczek, śmiechu, albo "spier****" w odpowiedzi.
Prawda, gdy ją zobaczymy, jest śmieszna. A jeśli chcemy ją czcić, nie wolno się jej przyglądać.