To smutne, kiedy osoby, które
dają Ci najlepsze wspomnienia,
stają się jednym z nich.

 Prawdziwa sprawiedliwość lituje się nad błędami bliźniego,fałszywa tylko oburza się na nie.

 Bo tak już jest, że to, co się widzi i słyszy, zależy w dużej mierze od tego, gdzie się stoi i kim się jest.

 Największym szczęściem myślącego człowieka jest pogłębienie tego co można pogłębić i z pokorą przyjąć to czego pogłębić nie można.

 Człowiek rodzi się by żyć, nie po to by przygotowywać się do życia.

 W życiu za wszystko się płaci. Za dobro i za zło. Za wszystko.

 Boję się świata bez wartości, bez wrażliwości, bez myślenia. Świata, w którym wszystko jest możliwe. Ponieważ wówczas najbardziej możliwe jest zło.

 Czasem, kiedy człowiekowi jest bardzo przykro, to sam staje się przykry.

 Ludzie, którzy otwarcie pokazują swoje uczucia, ani nie są głupi, ani naiwni. Wręcz przeciwnie są tak silni, że nie potrzebują masek.

 Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie. Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w sobie.