Wiesz, serce może pękać, ale i tak bije dalej
Wiesz, serce może
pękać, ale i tak bije dalej
Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć...
Kto zdobył serce człowiecze, posiadł całego człowieka.
Trzeba być dorosłym i męskim, aby bez zagrożenia stać się całkowicie dzieckiem.
Człowiek jest w stanie przyzwyczaić się do wielu rzeczy, ale nigdy nie przyzwyczai się do samotności...
Ludzie się dziwią, jak im się ofiarowuje jaką rzecz, a nigdy jeśli daruje się czas.
Najszlachetniejsze serce jest to, które raczej da się skaleczyć, niż samo zadraśnie.
Czas to nie droga szybkiego ruchu pomiędzy kołyską
a grobem; czas – to miejsce na zaparkowanie pod słońcem.
Człowiek nie jest nigdy tak piękny jak wtedy, gdy prosi o przebaczenie lub gdy sam przebacza.
Każdy człowiek powinien być dawcę i odbiorcą. Kto nie pełni tej podwójnej roli, jest jałowym drzewem.
Ze wszystkich ruin świata,bez wątpienia najbardziej smutną jest ruina człowieka.