Pewnego popołudnia położyła się, cierpiąc z miłości, tak jak nigdy ...

 Gdybym mógł, gdybym
tak mógł wydrzeć sobie serce
i odrzucić serce, i być bez serca.

 Nie rozliczajmy innych. Rozliczajmy siebie.

 Tak naprawdę trudno było zdefiniować naszą relację. Nie byliśmy parą, ale trzymaliśmy się razem. Byliśmy gdzieś pomiędzy.

 Jeżeli ktoś Cię mocno zranił, a Ty dałaś tej osobie drugą, trzecią, czwartą... szansę, urwał Wam się kontakt, a ta osoba po dość długim czasie przypomniała sobie o Tobie - daj spokój. Nie odpisuj, nie odbieraj, nic na tą osobę nie mów złego - przecież kiedyś była dla Ciebie najważniejsza, trochę szacunku (...) a w momencie przypadkowego spotkania, uśmiechnij się, pomachaj, bądź miły i nic więcej.

 Ludzie chętnie wierzą w to, czego pragną.

 Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest.

 Ludzkość składa się z poszczególnych jednostek.

 Gdy wyeliminujesz wszystkie potencjalne wyjaśnienia, pozostaje rozwiązanie niezależnie od tego, jak bardzo może być nieprawdopodobne.

 Gdyby wszystkie małpy potrafiły się nudzić, zostałyby ludźmi.

 Nie ufam ludziom, którzy są całkowicie pewni tego, co mówią.