Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w ...

 Pisarz to człowiek, który
nauczył swój umysł nieposłuszeństwa.

 Człowiek po to wymyślił samochód, aby wygodnie siedzieć stojąc w korkach.

 Pewne drzwi trzeba zamknąć.
Nie ze względu na dumę czy złość.
Po prostu prowadzą donikąd.

 Nie lekceważ mnie, dlatego że jestem cicha. Wiem więcej niż powiem, myślę więcej niż mówię i obserwuję więcej niż sądzisz.

 Im więcej ludzi się pozna, tym mniej się ich zna.

 Zastanawiałam się, jak długo jeszcze będę tak cierpieć. Może pewnego dnia, za kilkadziesiąt lat – jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle, żebym mogła lepiej go znosić – uda mi się ze spokojem wspominać te kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu. Wspominać, wdzięczna za to, że poświęcono mi choć trochę czasu. Że dano mi więcej, niż prosiłam, i więcej, niż na to zasługiwałam. Cóż, może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać.

 Czytam historięI widzę, coś zrobiłPrzez tysiąclecia, Człowiecze!Zabijałeś, mordowałeś l wciąż przemyśliwasz,Jakby to robić lepiej.Zastanawiam się, czyś godzien, Aby cię pisać przez wielkie C.

 Stanę się zgorzkniały i stracę zaufanie do ludzi, bo zawiódł mnie jeden człowiek. Będę ział nienawiścią do tych, co odnaleźli swoje skarby,
bo ja sam nie dotarłem do mojego. I zawsze
będę dbał tylko o tę odrobinę, którą posiadam,
bo jestem za maluczki by mieć cały świat.

 Gdy człowiek krytykuje cudze utwory, czuje się jak generał.

 Talent rośnie w samotności,charakter wśród ludzi.