Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w ...

 Człowiek ma w sobie zawsze dwa oblicza. Jedno z nich widać bardziej niż drugie, które tylko ostrożnie wygląda z wewnątrz, bojąc się, że zostanie spłoszone. Nie zawsze, to bardziej widoczne, ludzkie oblicze, jest tym obliczem prawdziwym. 

 Od człowieka żąda się tylko, by przynosił pożytek ludziom: jeśli po trafi wielu, a jeśli nie - to choćby nielicznym, a jeśli nie - to choć by najbliższym, a jeśli nie - to choćby samemu sobie.

 Siła człowieka nie polega na tym,
że nigdy nie upada, ale na tym,
że potrafi się podnosić.

 Mediocre people have an answer to everythingand are astonished at nothingprzeciętni ludzie mają odpowiedź na wszystkoi nic ich nie zadziwia.

 Największym człowiekiem jest ten, który jest panem samego siebie.

 Czasem człowiek ma dzień powszedni od święta.

 Miłość rani, ale też umacnia.
Droga idealnej miłości nigdy
nie jest gładka, nie jest usłana
różami. Potrzeba włożyć w nią
mnóstwo pracy, aby przybrała
piękny, nieskazitelny kształt.

 Właściwa osoba to taka,
przy której każdy dzień jest świętem godnym zapamiętania.

 Religia poniżyła pojęcie «człowieka»; jej krańcową konsekwencją jest, że wszystko dobre, wielkie, prawdziwe jest nadludzkim i jeno darem łaski.

 Czas jest bezwzględnym rzeźbiarzem ludzi.