Wierzę, aby zrozumieć.

 Komu za bardzo zależy na rozumieniu tego, co inni o nim mówią, ten jest zawsze niepewny swoistego sposobu bycia, staje się jak przekupny aktor, który wszędzie nosi maskę i ukrywa swoje prawdziwe oblicze. On sam nie wie, czym jest, a zna siebie jedynie z lakonicznych ocen innych.

 Granice mojego języka oznaczają granice mojego świata. Cokolwiek jest, jest prawdziwe. Cokolwiek jest prawdziwe, musi dać się wyrazić.

 Ze wszystkich uczuć, które są w stanie poruszyć rozumnego osobnika, jest część i hańba. Jeśli więc potrafimy wpoić w młodzież miłość dobrej sławy i dać jej pojęcie wstydu i hańby, to zaszczepimy w niej potężne uczucie, które ją bezustannie prowadzić będzie.

 Bo płacz jest czasami tak bezsensowny, że aż potrzebny.

 Wszyscy zmierzamy do tego samego kresu.

 Nie ma fakty, tylko interpretacje. A zatem, jest rzeczą niedorzecznością, chcieć utworzyć filozofię 'poza wszelkimi założeniami'.

 Cierpienie, choć jest objawem niewydolności i porażki życia, jest jednocześnie warunkiem jego najwyższego rozwoju. Dopiero ono uwalnia całą głębokość i siłę duszy. Dlatego życie bez cierpienia jest tylko powierzchowne, płaskie, niewyraźne.

 "Filozofia nie jest wykładem etyczności sporządzonym z góry, przed którego forteli magik może chronić nas jak przed czarem; filozofia to samoobsługowy rynek, na którym musimy uważnie wybierać upodobania, jakie zamierzamy zaspokajać."

 Wszystko idzie, wszystko powraca;wiecznie toczy się koło bytu.

 Ludzie, którzy zbytnio przypisują swoje istnienie innym, z czasem przestają istnieć dla siebie. Stają się cieniem, echo czyimś życiem, a nie sobą samym.