Żyć - to myśleć.

 Filozofia, jeśli jest prawdziwa, musi nosić charakter synoptyczny, musi objąć wszystko co istnieje i wszystko musi objąć jednocześnie, bowiem wszystko jest ze sobą ściśle powiązane, a zupełne, bezwarunkowe poznanie jednej rzeczy jest tylko wtedy możliwe, jeśli wiemy wszystko.

 Człowiek nie może udawać, że stoi wyżej od innych stworzeń w dziedzinie etyki, duchowości, rozwoju lub cywilizacji, żyjąc jednocześnie według niższych standardów niż sęp lub hiena.

 Nie wystarczy zdobywać mądrość, trzeba jeszcze umieć z niej korzystać.

 Wielu wie dużo, nikt wszystkiego.

 Odnaleźć stałość w odczuwanych
sprzecznościach – oto jest cel
walki z samym sobą.

 Żyjemy, żeby umrzeć.

 Niewiedza, której jesteśmy świadomi, jest oknem na prawdę. Prawdziwym niewiedzą jest niewiedza o naszej niewiedzy.

 Najgorsze uczucie kiedy budzisz się któregoś ranka i uświadamiasz sobie ile lat straciłeś na ciągłym zamartwianiu się i nie robieniu tego co kochasz...
Tego ranka, który przypomina Ci, że nie odzyskasz tych straconych lat, a czasu masz za mało, by to naprawić...

 Jaka myśl, taki czyn.

 Nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki.