Człowiek jest tylko tchnieniem i ...

 Żaden człowiek nie jest wystarczająco mądry sam z siebie, tak jak nikt nie jest wystarczająco niewiniątkiem aby zrozumieć istotę bytu, zagadkę iskry boskiej obecnej w nas.

 Cierpienie jest najbardziej bezpośrednią drogą do zrozumienia że życie nie jest tylko rozkoszą, radością i miłością, ale również bólem, strachem i cierpieniem.

 Świadomość człowieka jest nieskończoną zdolnością do odzwierciedlania świata, a jednocześnie bezkresnym wnętrzem, które nie ma granic i które sam człowiek musi wypełnić swoim duchem.

 Świat to moje wyobrażenie. To jest pojęcie, które w celu zrozumienia musi być toczyło jak mantrę. Każdy człowiek, każde zwierzę, każda cząstka materii - wszystko to jest moim wyobrażeniem.

 Pamiętaj o zachowaniu równowagi w trudnych chwilach.

 Dlatego dla filozofa miejsce to nie jest istotne. Kiedy duch rozbudza się do życia, nie zna przestrzeni i nie potrzebuje jej. Tam, gdzie jest duch, tam jest centrum świata.

 Człowiek, który nie wie, co to jest życie, nie może wiedzieć, co to jest śmierć. Śmierć jest niewątpliwie wyzwoleniem dla wielu ludzi, za którą po tylu straszliwych cierpieniach powinni być wdzięczni.

 Cóż za zdumiewające jest to, że człowiek może pogodzić się z nędzą swojego życia; przeżywa ból, cierpi, umiera i mimo to każdego ranka rzuca wyniosłym spojrzeniem na niebo bez cienia strachy czy gniewu.

 Świat ludzkiego doświadczenia, który zawiera w sobie zarówno zło, jak i dobro, nie byłby możliwy, gdyby nie istniał Bóg, który nie jest samotyticznym twórcą, ale pozwala istotom stworzonym, by były współtwórcami tego świata.

 Chwalebna jest w życiu równowaga i zawsze to samo oblicze.