Refleksja nad życiem
Nie można dwa razy wstąpić do tej samej rzeki, bo to już nie ta sama rzeka, a sam jesteś już inny.
Filozoficzny cytat Heraclita o płynności życia i nieustannych zmianach. Podkreśla, że nic nie jest stałe.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Największym tajemniczym problemem jest: kim jest człowiek?
Jak posiada się prawo do myślenia, tak również prawo do zdziwienia i pytania się.
Jeżeli nawet życie ludzkie jest bezcenne, postępujemy zawsze tak, jakby istniało coś, co jest więcej warte niż życie ludzkie... Ale co?
Aby istnieć, trzeba uczestniczyć.
U początku filozofii stoi - zdziwienie.
Człowiek nie tylko ma wiele pytań, lecz także sam jest pytaniem.
Dyscyplina jest matką dobrobytu.
"Jeśli nie kradniesz tylko dlatego, bo jest taki zakaz i boisz się popełnić grzech lub iść do więzienia, wcale nie jesteś człowiekiem moralnie wartościowym."
Każdy powinien zadać sobie pytanie, czy celem jego życia jest pełne satysfakcji samopocieszenie, czy też dążenie do zdobycia mądrości i prawdy, niezależnie od tego, jaki koszt pociągnie to za sobą? Jeśli wybierze to drugie, będzie musiał porzucić wiele rzeczy, na którym inni ludzie zależą.
Człowiek tworzący kulturę musi tkwić w kontekście, w jakim działa i nad jakim prowadzi namysł. Stale czyha na nas niebezpieczeństwo życia w laboratorium. Nasza wiara nie jest wiarą-laboratorium, lecz wiarą-drogą i wiarą historyczną. Bóg objawił się jako dzieje, nie jako kompendium oderwanych prawd. Boję się laboratoriów, bowiem tam wyabstrahowuje się problemy i zabiera je
do domu, żeby je udomowić, polakierować,
poza ich kontekstem.